Në orën 12:20 të mesnatës së 10 shkurtit 2025, gjysmë orë pasi rezultatet e zgjedhjeve të 9 shkurtit, po e nxirrnin fituese partinë e Albin Kurtit, ky i fundit do ta ‘festonte’ atë fitore në sheshin ‘Skënderbeu’ në Prishtinë, me një fjalim pezmi ndaj opozitës kosovare – përmbajtja e së cilit – kishte edhe këso fjalie:
[Albin Kurti ]
“…Thojshin buxheti i shtetit do të bëhet më i madh se Bruto Produkti vendor – çfarë hajvanash! Ose, jepshin premtime për koeficinent, ma shumë se në programin e tyne – çfarë hajvanash. Po ka kalu koha e hajvanatit…”
Fiks një javë më vonë, komenantatori më i njohur kosovar i futbollit, Andin Lokaj, në një transmetim të ndeshjes Inter-Juventus, do ta ‘përshëndeste kryeministrin me të njëjtën monedhë’ – në atë që ai më vonë do ta quante si ‘protestë kundër autokracisë’.
[Andin Lokaj]
Veç një dëshirë e kam sonte, e dëshira ime më e madhe është që kryeministri jonë aktual që është ma hajvani në histori të njerëzimit të mos më dëgjojë sonte, se me ditë që ai më dëgjon sonte, unë qitash e nali komentimin edhe iki te shpia. Kryeministri ma hajvan n’histori…e tash vazhdojmë.
Por, Lokaj nuk do ta vazhdonte atë natë komentimin e ndeshjes, pasi në pjesën e dytë, kompania ArtMotion do të njoftonte suspendimin e tij.
Me Lokajn e suspenduar tashmë, vëmendja e opinionit publik – në shkallë të gjërë natën e 16 shkurtit ishte zhvendosur te togfjalëshi i njohur: ‘liria e shprehjes’.
A ishte cenuar kjo e shenjtë – në ato momente kur goja e Lokajt nxori ato fjalë?
Po në rastin e Albin Kurtit?
Ose, pse si rrallëherë në diskutimin e së shenjtës ‘liria e shprehjës’ – një qytetar i lirë i këtij vendi, që profesion e ka komentimin e ndeshjeve sportive dhe protestoi në ‘artin’ e tij – (ashtu siç ka ndodhur shpesh nëpër dynja) – u “mor peng” nga një pjesë e shoqërisë për ta gjykuar në ‘blasfeminë’ e tij përballë politikanit që votuesit e vetë e quajnë ‘Baba’.
Në një intervistë me Burim Pacollin, Andin Lokaj thotë se ato që i tha, i tha ‘me gjithë shpirtë’.
