Pjesë nga shkrimi i Arben Ahmetit në Gazeta10
Sikur Cama dikur.
Andaj nuk shfaqet në studio televizive dhe e nervozon çdo pyetje e secilit gazetar.
Sepse sipas logjikës së Camës, puna është e panevojshme.
Andaj kryeminstri që nuk punon ka filluar edhe të mos flasë.
Ikë nga studiot televizive. Ikë nga problemet e shëndetësisë duke e lënë për muaj të tërë pa ministër dikasterin. Ikë nga grevistët. Ikë nga përballja me Gjykatën Speciale. Ikë nga marrëveshja përfundimtare me Serbinë.
Dhe kur rastësisht pyetet, përgjigjen e vetme e ka: “Nuk është rezultat i imi, por i 20 vjetëve”.
Diçka sikur “s`asht punë për mu”.
Andaj në 2023 do të uroja që kryeministri të shkojë.
Të shkojë në QKUK e secilin spital të Kosovës për t`u përballur me problemin e ikjes së stafit.
Të shkojë në SBASHK e të përballet me pakënaqësite e punëtorëve.
Të shkojë në polici e të përballet me mungesat e tyre.
Të shkojë tek përfituesit e skemave sociale e të përballet me inflacionin.
Të shkojë në KEK e në KEDS e të përballet me mungesën e strategjisë në energji.
Të shkojë në secilin lum, e fushë ku derdhen ujërat e zeza sepse nuk ka impiante.
Të përballet me mungesën e fabrikave të riciklimit të mbeturinave, trajtimin e qenve endacak, mungesën e reformës në sistemin e edukimit….
Do të doja që kryeministri të shkojë në Uashington e të kërkojë marrëveshjen përfundimtare me Serbinë.
Të shkojë në Hagë, të takojë bashkëluftëtarët dhe të përballet me mekanizmin që po synon denigrimin e luftës e rezistencës që na e mundësoi të ekzistojmë.
Të ruaj kësisoj dinjitetin e studentit që kishte folur mirë në vitin 1992 dhe kishte luftuar në 1998.
Andaj, shko Albin. Shko në punë e përballu.
Mos ikë. Mos u largo. Mos u bëjë si Cama, që ka folur mirë por nuk ka punuar.
